Zrealizowany projekt umożliwił kompleksową ocenę przydatności stosowania metody georadarowej w zagadnieniach geodezyjnych ze szczególnym uwzględnieniem inwentaryzacji obiektów inżynierskich. Pozwoliło to na określenie miejsca aparatury i metody georadarowej w całokształcie prac geodezyjnych prowadzonych dla potrzeb budownictwa.
Projekt zawiera wyniki oraz analizę pomiarów doświadczalnych realizowanych w warunkach rzeczywistych, zarówno na bazie testowej, jak również na konkretnych obiektach inżynierskich. Wyniki prac doświadczalnych odniesione do danych projektowych lub pomiarów geodezyjnych umożliwiły przeprowadzenie analizy czynników zewnętrznych, kształtujących możliwości wykrywania obiektów i struktur podpowierzchniowych. Dostarczyły informacji odnośnie dokładności ich przestrzennej lokalizacji i wymiarowania na podstawie pomiarów georadarowych. Na tej podstawie przedstawiono procedury pomiarowe i interpretacyjne w zakresie lokalizacji sieci uzbrojenia podziemnego, identyfikacji warstw nawierzchni drogowej, elementów zbrojenia drogowych obiektów inżynierskich i budowlanych czy przy modelowaniu przestrzennym budowli podpowierzchniowych. Uzyskane w projekcie wyniki pozwoliły sformułować następujące wnioski:
- Stosowanie metody georadarowej, jako geodezyjnego narzędzia pomiarów metrycznych, jest w pełni uzasadnione, ponieważ aparatura pomiarowa umożliwia rejestracje zapisu radarowego z wysoka powtarzalnością.
- Dokładności metody georadarowej określone w wyniku badań i możliwości praktycznego wykorzystania wskazują na jej przydatność w geodezyjnej inwentaryzacji struktur i obiektów podpowierzchniowych. Jest to metoda, która może znacznie poszerzyć zakres wykonywanych pomiarów inwentaryzacyjnych związanych z obsługą inwestycji.
- Procedury filtracyjne zaproponowane do potrzeb rozpatrywanych zagadnień pomiarowych umożliwiają poprawne przetwarzanie radargramów, jednak dobór ich parametrów jest sprawą indywidualna zależną przede wszystkim od jakości zarejestrowanego wyniku radarowego.
Wynikiem szerokich prac eksperymentalnych jest dysertacja pt.: „Badanie przydatności metody georadarowej w geodezyjnej inwentaryzacji struktur i obiektów podpowierzchniowych”.
Pełny tekst dysertacji dostępny jest pod linkiem:
Projekt KBN 4 T12E 003 29 „Badanie przydatności metody radarowej w geodezyjnej inwentaryzacji struktur i obiektów podpowierzchniowych”, 28.09.2005 – 27.10.2006 był realizowany pod kierownictwem prof. dr hab. inż. Jana Gocała. W projekcie dr hab. inż. Łukasz Ortyl był autorem wniosku, koordynatorem całości projektu oraz głównym wykonawcą.